Afgelopen week beschuit met muisjes, of zoals men op social media dacht; noodles and beans…

Mijn allereerste vogelspin die ik ooit als huisdier heb gehouden was een rozeteen vogelspin. Een Zuid-Amerikaanse spinnensoort welke erg vriendelijk is van karakter, redelijk van formaat en door de levenswijze in bomen hebben deze spinnen heel veel lange,dikke haren op de poten staan die bij een vlucht uit een boom een val kunnen breken. Indrukwekkende spinnen dus maar poeslief!

Op 7 juni 2018 had één van de dames in de collectie besloten eieren te leggen. Gemiddeld duurt het dan een week of 6 tot 8 voordat deze eieren uitkomen. Afhankelijk van de temperatuur kan het ook een stuk sneller gaan en aangezien het erg warm is geweest besloot ik op 13 juli de cocon met eieren bij mama weg te halen, op deze manier kan ik de jongen beter controleren en apart zetten als dat nodig is of als ze oud genoeg zijn.

Precies op tijd want bij het openen van de cocon bleken de jongen waren al in hun tweede nymphenstadium te zijn! Uiteraard heb ik wat foto’s gemaakt van de jongen nadat ik ze uit de eierzak heb gehaald. Ook maakte ik een kort filmpje en heb deze op mijn instagram-feed gezet en gedeeld op Facebook. Het is zó schattig om te zien hoe die kleine friemelpootjes wiebelen! Voor sommige die het filmpje zagen was het echter een beetje een desillusie omdat het er ook wel een beetje uitziet als een bakje noodles met bonen.

Na een tijdje zijn de jongen allemaal wat donkerder gekleurd, dat betekend dat er een nieuwe vervelling aan zit te komen.

Als de jongen nog een keer vervellen zijn ze groot genoeg om zelfstandig te leven en noem je ze spiderling. In dit stadium gaan spinnen ook pas zelfstandig eten (uitzonderingen daargelaten) en moeten ze apart gezet worden. Ze zien er dan ook pas uit als een mini vogelspinnetje met haren en alles erop en eraan.

mama

keeping an eye out 🙂